Do gniozda
Miyszkom se tak na tyj ślonskij ziymi,
Miyndzy swojimi.
Miyndzy swojimi.
Mom sam robota, mom tyż chałupa,
Kamratow kupa.
Kamratow kupa.
Mom sam to wszystko, co potrzebuja.
Bogu dziynkuja.
Bogu dziynkuja.
Choć roztomańcie sie nom ukłodo,
Toż nic nie godom.
Toż nic nie godom.
Możno wyjada kedyś za chlebym?
Dzisiej som nie wiym.
Dzisiej som nie wiym.
Ale na starość, wiym o tym przeca,
Nazod przileca.
Nazod przileca.
Chocioż je piyknie kyns świata poznać,
Wroca do gniozda.
Wroca do gniozda.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.