Do losu
Są rzeczy, które się stały, a w które wciąż
nie mogę uwierzyć.
Są rytuały tak powszechne a tak bolesne.
Są drogi, dla jednych ostatnie dla drugi
pierwsze.
Są ludzie, którzy już na zawsze zmienili
swój adres, i których raz w roku odwiedzić
wypada.
Są kwiatki, które wtedy kupuję, choć nie
zawsze radośnie pachną.
Są światła, co rozjaśniać ciemność smutku
mają.
Są życzenia, które szepce pod nosem, bo
choć dla Ciebie to do Boga kierowane.
Są wspomnienia, przez jeden pryzmat dobra
postrzegane.
Są te rzeczy, choć Was już nie ma.
Mimo, że Was nie ma - jesteście.
W sercach i umysłach.
Kocham.
Myślę.
Tęsknię…
10.03.2009 E.P. 18.05.2009 J.A.
Komentarze (1)
bardzo mocno,uczuciowo i dramatycznie zabarwiony ten
wiersz!