Do miłości

Wiekami miłości niespełniona byłaś
Nocami i dniami przede mną się kryłaś
Złudnego czaru losu mi nie oddałaś
A zamiast tego dusze tragicznie zabrałaś
Wróć lub zgiń miłości przebrzydła
Boś Ty mi na wieki do cna obrzydła
Lecz, jeśli wrócisz - przyjmę Cię do duszy
Gdyż mego serca nic już nie poruszy!
Mącisz pięknie rozum i zmysły zniewalasz
Nikt Cię nie przedstawi - ni poeta ni malarz
Zdecyduj się miłości, kogo chcesz w niewole
Ale proszę, zmiłuj się… przez wzgląd na mą niedole

To tyś miłości? Nie...To tyś wróciła?
Czemuż takim promieniem słońca mnie okryłaś?
Teraz widzę ....me życie w odcieniach barwnej tęczy
Już mnie żadne zło w steranej duszy nie męczy
Patrzę i Cię widzę a oczom nie wierzę
Przed ołtarzem uklęknę, modlitwę dam w ofierze
Teraz Cię nie stracę i nie dam Ci uciec
Jeśli nawet wór złota dałby mi za Ciebie kupiec
Teraz ja Cię wielbię, teraz muskam czule
Już minęły, uszły w dal me troski i bóle

autor

CrazyMK

Napisany: 2006-11-28 Dodano: 2006-11-28 16:26:30

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie