Do pionu
Na moim nagrobku,
Jeśli ktoś go postawi.
Proszę dać grę słów,
On chciał słowo sławić.
Przejdzie ktoś , przeczyta,
Zastanowi nad słowem.
I dosłownie odczyta,
Chociaż słów połowę.
Może też zapali,
Maluteńką świeczkę.
Bo jesteśmy mali,
Malutkim człowieczkiem.
Jak dojdzie do zgonu…,
Jestem jeszcze żywy.
Stawiam się do pionu,
Po co głupie zgrywy.
autor
Grand
Dodano: 2016-10-31 08:47:18
Ten wiersz przeczytano 583 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
INTERESUJĄCA Refleksja
Refleksyjne spojrzenie na
kres życia:}
Bo wiesz, później, to niekoniecznie z naszą wolą,
dlatego masz rację, lepszy żywy, choćby dla
wyrzeczenia się zgrywy :)