Do Poezji

Niektóre słowa są nieuchwytne
Nie potrafią wyrazić uczuć, stanu ducha
Ale ja składam te nuty słów mojej duszy
Byś mnie usłyszała i już więcej do mnie w sercu nie szeptała
Poezjo, jestem zwolenniczką wiatru Twej rozkoszy
Zachwyca mnie Twa lekkość, nieziemskość i głębia
Nie potrafię odnaleźć się we właściwym wersie życia
Drogę oślepiła Twa uroda
Dlaczego to właśnie mnie schwytałaś w swe kajdany?
Na mą duszę zastawiłaś pułapkę?
Po co wstrzyknęłaś mi ten zastrzyk romantyzmu?
Teraz stałam się chorym poetą
Ślad cierpienia w sercu zostawiła po sobie romantyczna trucizna
Próbuję złapać oddech wolności na ziemi
By móc pełną piersią oddychać w marzeniach
Tam w chmurach stworzyłam idealny świat
By karmić serce dobrocią, które głodne jest perfekcji
Jeśli już jestem Twoja, należę do Ciebie Poezjo nikłej myśli
To daj mi tę moc, bym mogła unieść świat na dłoni
Zamknąć go w szklanej kuli doskonałości
Odsłoń przede mną prawdę, bym lepiej rozumiała
Bo łzy nie chcą już tonąć w niewiedzy
Pani miej nade mną litość
Uwolnij mnie albo daj mi większa siłę
Nie chcę być ciągle zabłąkanym niewolnikiem
Marionetką w Twych dłoniach
Dziękuję Ci, że pokazujesz mi nocą miejsca nikomu nieznane
To w nich widzę chwiejny grunt istnienia
Twój blask rozszerza me źrenice, przyciąga i wiąże
Sama nie potrafię Cię opuścić
Zbyt wiele odkryłam w Tobie piękna
Ale to właśnie w Tobie, dzisiaj się zagubiłam
Więc mnie zrozum
Podejmij decyzję
Nie łatwe wyznaczyłaś mi zadanie
Doprowadzić ludzi w nieznaną, wyższą krainę swego prawdziwego JA
Podając dłoń innym, schodzę z własnej ścieżki
W wierszach Cię widzę, w piosenkach słyszę
Poezjo, chociaż jesteś mi tak bliska, to wiedz
Ja im czasem zazdroszczę, tej płytkiej wolności swych myśli
Tak bardzo chciałabym być człowiekiem

autor

Saandra

Napisany: 2006-10-26 Dodano: 2007-08-25 10:40:08

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie