Do przyjaciela
Dla przyjaciela który utracił wolność...
Proszę, powróć, Przyjacielu!
I pomóż mi żyć na tym świecie
Oświetl ten tunel, Przyjacielu!
Tylko z tobą chcę być na mecie.
Robimy głupstwa, mój Przyjacielu,
Musimy płacić za nie codziennie.
Owszem, jest trudno nam, Przyjacielu!
Coraz bardziej za tobą tęsknię.
I coraz ciężej mi, Przyjacielu.
Oddychać tym zatrutym powietrzem...
autor
Wigaj
Dodano: 2015-09-11 19:39:20
Ten wiersz przeczytano 769 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Smutno,gdy nam przyjaciela zabraknie,też w moim
odczuciu za wiele tych powtórzeń słowa
przyjaciel,można np róbmy głupstwa mój drogi, albo np
jest trudno nam stary/druchu itp
Pozdrawiam z uśmiechem:)
w tak krótkim wierszu zbyt często powtarzasz
słowo"Przyjacielu"
choć ze dwa dobrze byłoby usunąć.
Pozdrawiam:)
Wiersz - list, apel, wsparcie duchowe dla niego.
Zabrakło na końcu czegoś cieplejszego.