do tamtego świata...

Kiedyś zaczarowała mnie prostota i dla tej prostoty żyłam

Tęskniłam za herbatą taką ciepłą i słodką...
Za parapetem szerokim, na którym oglądać można było i gwiazdy i śmietniki i bloki...
Za czerwonymi, zakurzonymi zasłonami, za jamnikiem sąsiadki, co miała chińską urodę...
Tęsknię za zapachem mojego pokoju, za dużym obrazem kobiety w kapeluszu, która miała czerwone usta i nigdy nie dojrzałam jej oczu...
Tęsknię za zieloną kuchnią... Za moim radosnym psem...
Za porankami i zachodami słońca...
Za wiatrem...

Mogłam tak kiedyś powiedzieć...
Ale wszystko kiedyś traci dla nas sens...
Skończył się tamten dom i tamte miejsca tak bardzo oswojone...
Pogodziłam się z nowym światem...
Pogodziłam się z nim...
I z ciszą....

***

autor

Latająca z wiatrem

Napisany: 2006-11-19 Dodano: 2006-12-20 10:11:45

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie