Do widzenia !

Tak na pożegnanie…

Do widzenia i papa,
Chociaż lat znam cię już – 2
Bardzo miło z tobą było,
lecz się niestety skończyło.

Bardzo mocno Cię kochałem,
Jeszcze kochać nie przestałem,
Jeszcze mam w pamięci ciebie,
Gdy byliśmy obok siebie.

Coś się kończy… coś zaczyna…
Coś powraca… coś przemija…
Może przeminiemy z czasem…
Może znów będziemy razem…

Teraz jestem sam w mym domu,
Nie chcę zwierzać się nikomu,
Już nie płaczę, już nie szlocham,
Ale w głębi serca… kocham.

Pisząc wiersz ten, się wzruszyłem,
Jedną łezkę uroniłem
Gdy wspomniałem tamte chwile,
W których było Mi najmilej.

Chwil tych było całkiem sporo,
No i zliczyć ich nie sposób,
Lecz pamiętam wszystkie całe,
Wraz z tym blaskiem Twoich oczu…

Czas zakończyć już Balladę,
O Inusi i Mareczku,
Nie zobaczysz ich już nigdy,
Nigdy w mym kolejnym wierszu.

Pisarz jednak nie zostawia,
Nie opuści Cię w potrzebie.
Jeśli kiedyś będziesz chciała,
to dopisze tom dla Ciebie(siebie).

Wtedy zacznie nowy rozdział,
W moim życiu, chyba ważny,
Lecz na razie pisarz milczy,
Teraz leczy wszystkie rany…

Może będziemy jeszcze razem… A na razie Żegnaj… Żegnaj dziewczyno… Witaj przyjacielu…

autor

Jarol

Napisany: 2006-09-11 Dodano: 2006-09-11 13:46:43

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie