do widzenia moje dzieciństwo

już minęłam granicę, jaką wyznacza
zegar na ścianie tykający
i kalendarz z kartkami rwanymi co wieczór
dzieciństwo moje zakończył.


próg niewidzialny przyszło mi przestąpić
w dorosłe życie wchodząc
zostawiłam za sobą marzenia dziecięce
może kiedyś mi drogę zagrodzą..


właściwie życie niewiele się zmienia
rozsądkiem większym nie grzeszę
w duszy wciąż dziecko, nie młoda kobieta
w dorosłość się nie spieszę.


wśród strachu i obaw tkwi pewna nadzieja,
która otuchy dodaje
lat osiemnaście przeżyłam na świecie
osiemdziesiąt mi jeszcze zostaje ;)

autor

madame_blue

Napisany: 2007-12-14 Dodano: 2007-12-16 12:17:46

Ten wiersz przeczytano 1171 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Urodziny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie