Do wnuka.
Dzisiaj tu pięknie, niebo nie płacze
odświętny cmentarz - znicze.
Ale na co dzień bywa inaczej
czego nie wiesz na szczęście.
Wnuku, dla ciebie to wydarzenie
trochę tajemne, może ciekawość.
A ja trzymając w dłoni twą rękę
wstrzymuję smutek i żałość.
Jesteś za mały aby zrozumieć,
że w święcie jest tajemnica.
Zapalmy razem lampki pamięci
- my obaj po stronie życia.
Komentarze (8)
Cóż za piękne słowa (My obaj po stronie życia)
to ładnie , gdy dziadek przekazuje tradycje następnym
pokoleniom...ja staram się opowiadać dzieciom, kim są
ci pochowani , by nie stawiały zniczy na bezimiennych
nagrobkach, w końcu to część naszej historii
"Zapalmy razem lampki pamięci
- my obaj po stronie życia" bardzo pięknie i mądrze
"Dzisiaj tu pięknie, niebo nie płacze
odświętny cmentarz - znicze.
Ale na co dzień bywa inaczej..." Ladny wiersz...
Wiersz zawiera pewna mądrość, warto dzieciom pokazywać
tradycje, obyczaje w adekwatnej do wieku formie.Tu
np.dziadek jest z wnukiem na cmentarzu, dziecko to na
pewno to zapamięta, choć jeszcze nie wiele wie o
przemijaniu.
Dobry, o pozytywnej wymowie na te smutne dni.
świetnie napisany, bardzo sensowny wiersz. pozdrawiam
i w te dni ,pełne refleksji, życzę dużo nadziei i
wiary :)
"My obaj po stronie życia." i oby jak najdłużej...