Dobro...

przyszedł czas by poprzewracać
kartki z życia
by dotrzeć do sensu istnienia
na ostatniej z nich
były nieznane osoby jak ptaki
w środku zaś przeszłość
gdy wszystko zaczęło się walić
nie zapomnę jak odszedłem na margines bez wiary
na granice strachu i samotności
bólu i próżni
zabłąkany jak owca
wśród pastwiska
to co mnie zgubiło
wciąż tu było
a na samym tego wierzchu
ręka czekająca by ktoś ją zauważył
znalazłem lekarstw po czasie
na zalane rany
które ruszyło głazy
…a z góry uniósł się glos
tamtych zapomnianych -
na każdym obrazie
widnieją barwy czarne i białe
niektóre można ujrzeć od razu
najczęściej te blade lub szare
niektóre zaś trzeba odkrywać
z cierpliwością i uwagą
bo serce człowieka kryje w sobie
dobro ludzkiego sumienia

autor

Amor

Napisany: 2007-01-14 Dodano: 2007-01-14 13:41:25

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie