dodawałem cię po trochu do...
Dodawałem cię po trochu do swojego
świata,
doliczając każdą chwilę do swojego
życia,
wyliczone są godziny, dni, miesiące,
lata...
Dzisiaj ciebie nie ma tutaj, stąd więc ta
różnica.
Mnożyłem koszmary każdego rozstania,
dzieląc tak pół na pół każdą naszą winę,
ważąc każde słowo warte pokochania,
mając na uwadze skutek i przyczynę.
Linia prosta dłoni, miłość nie ma
granic,
każdy grzech zliczony w rachunku
sumienia,
kiedy byłaś ze mną, kochałem cię za nic,
w wielkiej niewiadomej ciągłego milczenia.
Równanie nie wyszło, coś stało na
drodze,
zmniejszyła się jakby, wartość zdarzeń
nowych,
zaklęcia miłości spłonęły w pożodze,
nie ma we mnie żadnych już funkcji
życiowych.
* Diama dzięki za wskazówki
Komentarze (10)
"dzielac tak pol na pol kazda nasza
wine"..prawdziwie.Wiersz inny,piekny w swojej wymowie.
Piękny wiersz...napisany wielkim smutkiem serca...aż
przenika do głębi duszę i wywołuje łzę nostalgii.
w wersie 1 "po trochu", ostatni wers w 1 zwrotce
kuleje z braku jednej sylaby, używając rymów postaraj
się łączyć różne części mowy, pierwsze 3 wersy z kolei
za długie w odniesieniu do zwrotek 2,3 i 4, w ostanim
wersie literówka, ze śedniówką też jest bałagan
wiersz pełen dramatu miłośc pojawia się często
niespodziewanie i tak też odchodzi
czy tak musi być?
piekny wiersz wzruszyłam się
Podoba mi się treść. Tyle, że zawsze chyba trzeba
jakiś tam...margines zostawić tylko dla siebie, bo w
przeciwnym razie nie zostaje nic, pustka, wypalenie
się od środka!
Nie szukaj w miłości logiki bo miłość ni jak siĘ ma do
matematyki. Bardzo mi się podoba ten wiersz, płynnie
się czyta. Brawo
Gdy miłość była dzielił bez winy gdy odeszła sens
czynności znikł mówi wiersz Dramatyczny w wypowiedzi
chwilowy marazm bo Miłość nadal jest w sercu i taka
jest ze nieraz wraca niespodziewanie Bardzo piękny
wiersz wzruszył mnie bardzo swoją wypowiedzią
Odrętwienie, mam nadzieję, że chwilowe,wiersz
zaskakujący, nietuzinkowy,przeanalizowane
wszystko,czyżby ścisły umysł?
Czytając taki wiersz, też chce się krzyczeć - dlaczego
tak musi być!? Wiersz dramatyczny w wymowie,
wzruszający, wyjątkowy...
Ależ piekny... jestem zachwycona, zauroczona i trwam
tak w niemym zachwycie...