Dom

Dom to wiejski jest, uroczy
Nawet pod osłonom nocy
Lecz w dzień więcej wdzięków się dostrzega
Nawet jeśli wkoło rosną drzewa

Niewysoki on lecz mały też nie
Kryty słomą a nie blachą
Naturalnie on oddycha
Żyje razem z rodziną całą

Jego ściany pobielane
Okna czyste i przybrane
Tu i ówdzie kwiatek stoi
Który gościa oko koi

Drzwi są farbą żółtą malowane
Aby trafić było łatwo
Klamkę też mosiężną mają
I kołatkę z lwa trzymają

Pod oknami jest ogródek
W którym wszelkie dobra rosną
Tu i ówdzie jest ogórek
A tam winorośle rosną

Wszystko płotem odgrodzone
Od ulicy i drzew paru
Klonów, wierzb i olch niemało
Rośnie aby żyć się chciało

Pod ich cieniem w dzień słoneczny
Spocząć można, zjeść kotlety
Wypić wino i co ino
Pogaworzyć i poleżeć

Tak to już ten świat stworzony
Aby czuć się bardzo dobrze
Trzeba miejsce swoje znaleźć
W dobrym domu żyć z kobietą

Którą kochać trzeba szczerze
Aby zawsze w dzień niedoli
Pomóc sobie i jej w doli
Coraz gorszej i okrutnej

Trzeba żyć bo czas nam umknie!
Kiedy włosy już siwieją
Coraz trudniej żyć nam jest
Więc pomóżmy sobie razem
TY i ja w tym domu razem

dla wybranki mego serca

autor

tomaszkat

Napisany: 2005-03-01 Dodano: 2005-03-02 11:39:13

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie