W domu
W smutna rocznice, tacie
"Nim liście zżółkną będę w domu,
wiem, jak dąb zdrowy do was wrócę,
poszukam tylko wiatru w polu"
A wiatr się zerwał, w błękit uciekł
by płakać z deszczem. Załkał, zawył,
wściekłą wichurą zaskowyczał.
Wśród trzcin włochatych jak niedźwiadki
wyszeptał krzywdę. W wierzbach przysiadł
zanim jeziora (niebem) obszedł,
w dąbrowie prosił: "dębie pomódl
się a ja gwiazdkę śniegu poślę
w pożółkłe liście. Jestem w domu".
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2016-11-10 01:39:14
Ten wiersz przeczytano 2682 razy
Oddanych głosów: 69
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (71)
oj tam oj tam Ewula...miłego dzionka:)
Bardzo.
Posiedziałam z zamyśleniem i wzruszeniem.
bardzo wzruszający, nietuzinkowy wiersz, aż łezka mi
się zakręciła, serdeczności :)
Aż łezka w oku...
Pozdrawiam, piękny wiersz.
Przejmujący i wzruszający wiersz.
Pozdrawiam
Zgadzam się z przedmówcami :) Piękny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie i daję plusik :)
Witaj Ewuniu,
Piękny wiersz, niemniej bardzo wzruszający. Pozdrawiam
Cię serdecznie i dziękuję, za miłą wizytę:)
Jest w Twoim sercu. W domu.
Piękny wzruszający wiersz dla taty. Pozdrawiam:)
Bardzo ładnie, z taką nutą tęsknoty :)
Dziękuję - dobrej nocy.
Skoro tata jest "w domu", nie może być tak smutno:)
Piękny wiersz:))
Poruszyłaś pięknym wierszem dla taty.Pozdrawiam miło.
Wzruszający i poruszył, pięknie napisany. Pozdrawiam