Dorosłość

wszystko ma swój koniec
nawet sam świat czasami zmierza w kierunku, którego nie ma.
wszystko szaleje w głowie,
piękny liść byłby niczym bez zwykłego drzewa.

ściana mrozi moje plecy
prosi przeszłość o wracanie
kopie przyszłość, chce uciekać
smutkiem grozi przemijanie

i te stare brudne bloki
dzisiaj świecą się nowością
głowa pęka, bije serce
dzisiaj walczy znów z przeszłością

gdy pluliśmy na chodniki
chodziliśmy ulicami
leżeliśmy na trawniku
bawiliśmy marzeniami

teraz każdy siedzi w domu
i odlicza dni do jutra
nic już się nie liczy dzisiaj
milczy teraźniejszość smutna

głos młodości bez problemów
bez żadnego znaczenia
a ja nadal to olewam
dorosłości we mnie nie ma

autor

bzduraa

Dodano: 2011-10-29 17:32:55

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie