Doświadczenie
Duszę smutek w sobie
Zamknięta we własnych ramionach
Pulsującą głowę oparłam o twarde kolana
W rogu pustego pokoju
Duszę w sobie zamarłe łzy
Złamana jak każda obietnica
Zbita ostatnia butelka po mnie
Gaśnie światło tłumione we mgle
Nieobeznana w progach życia
Znają je bowiem odurzeni dilerzy
Sprzedający działki niedaleko klubu nocnego
Nieopodal zapełnionej agencji
towarzyskiej
Tam życie znane jest od podstaw
Niestety tam ono częściej gaśnie
Niż to moje światło widziane przez mgłę
Klaudia Gasztold
Dedykuje swoim rówieśnikom
Komentarze (7)
Bardzo życiowe wiersz a doświadczenie zbiera się cały
czas.
szkoda życia żeby je marnować
w ten sposób,
pozdrawiam:)
Hmm... Oby słowa trafiły do rówieśników.
Pozdrawiam.
Wiersz z przesłaniem. Pozdrawiam serdecznie :)))
Ważny temat, wielu się przejechało na tych
narkotykach, zdrowie i życie tracą ludzie, zarabiają
duże pieniądze dilerzy. Pozdrawiam.
Bardzo dobrze, trzeba o tym pisać. Pozdrawiam
serdecznie.
Mądra dedykacja ku przestrodze.
Miłego dnia Klaudio.