Dotyk wspomnienia
Zdjęcie dotykam wspomnieniem,
tak dla otuchy, mimochodem.
Od razu przyszło serca
pocieszenie.
Jak w filmie wszystko się cofa
w czasie.
Znajduję się w innym świecie.
Skojarzenia tworzą myśli, obrazy.
Poczułam zapach szyszek i trawy,
całą atmosferę tej wyprawy.
W innym świecie się znalazłam.
Zachwyca piękno natury –
błękit nieba i pieszczące
kibić słońce.
Wszystko wokół urocze i czarujące.
Dusza staje się lekka, szczęśliwa.
Do serca zdjęcie przytulam.
Tęsknotę, co mnie dopadła uspokajam.
Nagle, co szare było - barwę zyskało.
autor
@Krystek
Dodano: 2023-02-21 08:36:21
Ten wiersz przeczytano 1347 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Twoj "Dotyk..." dotyka. +++
Pogodny wiersz, jak cieply dzien, swiezy powiew
powietrza.
Pozdrawiam cieplutko. :)
Piąknie, mieć, takie kojące wspomnienia i tak pięknie,
opisane, odczucia, wierszem.
pozdrawiam, Krystyno..)
Piękny dotyk wspomnień.
Pozdrawiam serdecznie :)
U Ciebie słońce nigdy nie zachodzi;)
Fajnie mieć miłe wspomnienia...:)
Pozdrawiam
Witaj
Też tak mam, wystarczy że zerknę na jakieś foto, tak
przypadkiem, i od razu jakoś dziwnie zmienia mi się
nastrój.
Pozdrawiam
')
Bardzo rzadko oglądam albumy, czy zdjęcia w
komputerze. Może jest na to za wcześnie. Miłego
popołudnia.
Też lubię w ten sposób podróżować w przeszłość... Są
momenty, że człowiekowi tylko te zdjęcia/wspomnienia
pozostają...
Z podobaniem. Pozdrawiam ciepło, Krysiu :)
Fajnie opisane wspomnienia zachowane w fotografiach.
Pozdrawiam :>
Piękne wspomnienia są czułym dotykiem...
Śliczny, rozmarzony wiersz!
Bardzo lubię oglądać zdjęcia, są zapisem przeżytych
chwil.
Pozdrawiam bardzo cieplutko
Też nieraz dotykam wspomnień, choć nie tak często, a
zdjęcia oglądam sporadycznie, bo przy nich się
rozklejam, nie za bardzo mi poprawiają nastrój, bo
bliskie oosby odeszły stanowczo za wcześnie i
oglądanie zdjęć nie jest dla mnie kojące, ale jak
widać każdy ma inaczej.
Pozdrawiam serdecznie, a do lasu cześto chodziłam, gdy
jeździłam z Rodzicami na wakacje - na Mazury, w góry
czy na wieś do wujka, co roku gdzieś jeździliśmy, to
był cudowny czas, owszem, tym bardziej że można było
obcować z przyrodą, również ze zwierzętami/ na wsi z
małymi cielakmai, psami, kotami, źrebakami itp/
zawsze z pogodą ducha
Dotykać wspomnień to jest piękno.
Dotykać wspomnień z czułością,
to jakby cieszyć się na moment, bliskich obecnością...
Tylko tak można na chwilę cofnąć czas...
Pozdrawiam ciepło :)
wspomnienie przenoszą do szczęśliwych chwil które były
naszym udziałem.