Droga

Długie,nudne i słabe,ale moje.

PIERWEJ
I poczułem, że idę
Podążam drogą prostą
Krótka była i przyjemna
Nie nawróciłem nawet oczu

Cóż głupszego mogłem powiedzieć??

WSPANIALE
A gdy stanął, to szydził
Mówiąc słowa, których nie pojął:
,,Ja pierwszy z was osiągnąłem cel
Chodźcie prędzej! Nic prostszego!

Czyż nie znam mądrych słów??

SZYDZIŁ
Cóż prostszego niż przejść ponownie??
Gdy nogi młode i odsłonięte??
Gdy ludzie zazdrośnie patrzą
Na me dzieło piękne, zazdrośni!!

Czy mądrość odeszła z serca mego??

LECZ
Patrzcie na mnie!! Nie na tych w drodze!!
Zaprawdę nie wiem, czemu oczy uciekają??
Czyżbym mógł jej nie przebyć??
Będąc przecież doświadczony Dniem??

Być może i noc nadciąga czy raczej dzień się zbliża??

ZROZUMIAŁ
Nie pojmiesz!!
Czy część większa niż całość??
Uwierzysz!!
Więc nie zrozumiał??

Czym jest pytanie??
Upadek mój wielki!!
Lecz czy śmiem wątpić??
W Twe przebaczenie powątpiewać??

I zgniotły mnie prawice Twoje!!
O Największy, siło moja!!
Gdy runął mur na mnie!!
Boś ty Twórca, któż wspanialszy??
I gdym płakał okaleczony!
Tyś uzdrowiciel, cóż Ci obce??
Tyś mnie podniósł i ocalił!!
Bo nie ma wspanialszego Mistrza!!

Poznasz to, zaśniesz błogi!

autor

Zwykły człowiek

Dodano: 2006-09-17 10:07:02

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie