Droga z do

Nie chce żyć już na pustyni,
Gdzie się wszystko nicością mieni,
Otwórz wrota świata swego,
daj poznać niech skosztuje tego,
Co w nim piękne-brzydkie, Dobre-złe,
Co w trawie piszczy sam dobrze wiesz,
Wypatruj Szczęścia, Dobroci, Miłości,
Uczuć w których brak Ci siły i wytrwałości,
Nie chce żyć już w lesie,
Gdzie cisza, spokój,
Szczęście niesie,
To za mało to za wiele,
Dla mnie samego zagubionego ,
Ale ocalonego…
Teraz wiem,
Wiem na pewno,
Że wędrówki moim życiem są i będą,
Od teraz aż do chwili gdy się zamkną me powieki…

autor

Polak666

Napisany: 2008-03-21 Dodano: 2008-03-21 09:16:55

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie