Droga do odrodzenia

Znajdziesz mnie pośród chaosu.
Nie ugięta szklana ręka.
Gdzieś na skraju czarnej dziury.
Tam, gdzie nie dociera swiatło.
Mimo to jestem i żyję.
Nieusłyszane pretęsję,
Skierowane do boga jak
Nieme krzyki prośby ludzi.
Nigdy nie będą spełnione.
Krzywe oczy nieobecne.
Skargi wykrzyczane w twarz.
Ostre słowa jak nóż ranią.
Zgupiłam moje serce gdzieś
W chaosie codzienności.
Nie zatrzymuj się tu długo.
Wciągnie cię nie obecny stan.
Nie próbuj mnie odnaleźć.
Nie tędy droga do piekła.

Lecz gdy wejdziesz tam i zgupisz się w ogniu.
Usłyszysz płacz i moje wołanie o pomoc.
Spróbuj uwolnić miłość i stać się Aniołem.
Wskarzesz mi drogę, którą mam wrócić do domu.
Tylko odwaga zgasi ogień nienawiści.
Tylko miłość pomoże mi się odnaleźć.

autor

Czarna-Nasily

Napisany: 2007-11-04 Dodano: 2007-12-29 22:59:47

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Sylabiczny Klimat Mroczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie