Droga ku poznaniu

Jak niecierpliwa istota cierpliwy Hades ma przemierzyć,
Gdy za plecami słodkiego Nieznajomego postać?
Zastygając w bezruchu z tęsknoty za nim
Serce zamiera, oczy płaczą a kolana gną się same.
Jak można tak gorzko nieznanej Nieznajomego osoby pragnąć,
Gdy oczom i dłoniom moim nie dane było go poznać?
Uwięziony krzyk w gardle oddychać nie pozwala
Pomóż Nieznajomy i zabij!

Unosząc głowę widzę wrota Hadesu oraz parę kochanków,
Która, jak my, poddani zostali próbie, Eurydyka i Orfeusz
Dzielnie kroczyli ku wyjściu z tej krainy, lecz
On poddał się. Pragnień sto i marzeń zbyt wiele,
By opuścić ten świat bez mego Nieznajomego.
Ich sen prysł a ogień mego jeszcze się tli.

autor

do_Nieznajomego

Dodano: 2007-05-30 21:39:11

Ten wiersz przeczytano 365 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie