Droga na wojnę

Szła sobie drogą piaszczystą, a jakże
Na boso bez kapci, tak było najłatwiej.
Niosła swe Serce w jednej tylko dłoni
Drugą odganiała muchy fruwające koło niej.

Pot jej ciekł po głowie a może i policzkach
Szła zamyślona wypatrując przystań.
Co jakiś czas ptaki robiły z gówien bomby
Ona szła dalej, kreśląc stopami ślady.

Mijała księżyce, sporadycznie słońca
Pomyśleć by można że taka samotna.
Lecz oczy miała bystre, widzące zbyt wiele
Szła zgodnie z mapą w swym ciele.

Ciało było twarde jak to każdy pancerz
Stworzone na wojnę z kim tylko popadnie.
Miecz wystawał zza pasa świecąc jasnym blaskiem
Tylko gdyby nie to Serce…to by było wszystko łatwe.

autor

delimah

Napisany: 2010-04-06 Dodano: 2010-04-06 20:45:52

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie