Droga przez mgłę (I)

Dla wszystkich ludzi - którzy są nie do życia...

Pójdziemy prosto we mgłę
zaginiemy w zapomnieniu
najpierw Ty potem ja
pójdziemy choć nie wiem gdzie
utoniemy w zamyśleniu

Pójdziemy w przestrzeń ciężką
od mżawki
bo wiem jedno
dziś nikt mi nie zwróci
strużki dymu z ogniska nad ścieżką
śpiewu dziewczyn przy gitarze
zapachu świeczki w schronisku
trzeszczenia ławki

Pójdę zaginę ani mnie wypatrzysz
wśród mgieł wsród wichrów
przyjdzie wieczór deszcz ślady zatrze
pójde wąską ścieżką na granicy gór i nieba
nie zostawiwszy żadnej łzy w Twoich oczach
bo wiesz że nigdy nie byłem do życia
bo wiesz że dla mnie tak dziś iść trzeba

autor

Werter

Napisany: 2004-09-13 Dodano: 2005-05-18 19:32:36

Ten wiersz przeczytano 388 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie