Droga różem pokryta

Na drodze życia zostawiasz mnie samego.
W plątaninie uczuć z trzema kolcami w sercu mówisz żegnaj…
Teraz stoję w miejscu.
Iść dalej?
Czy się cofnąć w otchłań korytarza ze światełkiem na końcu?
Trochę smutno. Trochę żal nieprzeżytych chwil…
Idę do przodu.
Ostrożnie stawiam kroki spoglądając za siebie. Nabieram sił, rozpędzam się coraz mocniej,
wokół nic nie ma, biegnę w miejsce naszego spotkania, wyciągam rękę i
siadam na pniu naszego drzewa. Zastanawiam się chwile…
Idę dalej.
Teraz ostrożnie, by drugi raz nie wpaść w pokrzywy….

Odeszłaś.
Dziewczyno w różowym swetrze…

autor

czarodziej

Napisany: 2007-01-22 Dodano: 2007-01-22 20:03:42

Ten wiersz przeczytano 363 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie