Drogo

- dwie godziny
minut dziesięć,
ostateczna cena.
- nie mam drobnych
z jednej doby
wydać pani nie ma?

- och, niestety
proszę pani
ja mam tylko rok,
lecz pobiegnę
go rozmienić
tuż za rogiem, krok.

znaczy w banku
zwą go życiem…
na sekundy zmienią.
- wiem, to będzie
dużo drobnych
ale to też pieniądz.

- tylko jeszcze
moja droga
rzucę jedno zdanie,
pobierają tam prowizję
i zmarszczki
dostaniesz.

autor

Alicja

Napisany: 2004-08-07 Dodano: 2004-11-26 00:01:06

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie