Druga szansa

Czasami dziękuje Bogu,
że nie zabrał mnie do swojego domostwa progu.
Łut szczęścia czy też przypadek,
sprawił, że szczęście mnie nie opuściło,
że me życie się nie skończyło,
choć blisko końca już było.
Wyciągnąłem wniosk,
z tej lekcj przetrwania,
i już z umiarem po świecie ganiam.
Taka z błędów nauka,
to wielka Boga sztuka.
Ktoś uratował me życie,
jestem wdzięczny mu za to skrycie.

t.b.c.

autor

Mystick

Dodano: 2007-04-25 06:52:39

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie