Druga szansa

Delikatnym łoskotem budzi mnie poranne słońce.
Jego promienie jak dobre duszki
wdzierają się przez zasłony do mego pokoju,
tak cicho i tak delikatnie, że gdyby mogły powiedziały by chórem ,,Dzień dobry”
Patrze na okno jak na światełko w ciemnym
i ponurym tunelu życia.
Na nowo budzi się nadzieja
na nowy na lepszy dzień,
Na ziemi czerwonej i nasiąkniętej,
gdzie sąsiad bawił się w wodza
na nowo rodzi się życie.
Jabłoń stojąca samotnie w ogrodzie
wznosi swe gałęzie do góry,
jakby prosiła Boga o druga szansę.
Po kolei wydaje jedno,potem dwa,potem trzy owoce.
W pełni piękne i soczyste.
Teraz każdy dzień jest piękniejszy,
każdy liść bardziej zielony,
każde drzewo większe niż w zeszłym roku.
Każdy kwiat wydaje coraz to bardziej
intensywną woń.
Czujesz?
Tak.
To zapach Polski, wolnego kraju, któremu Bóg
dał drugą szansę.

autor

ZwyczajnaJa19

Dodano: 2011-01-01 14:55:32

Ten wiersz przeczytano 896 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie