Drugiego już nie będzie
w poszukiwaniu
za czym
za duchem
którego nie złapię
duch nie pokocha mnie
zaś ja jego
martwe
zostawiam martwemu
żywe
żywemu
oto jeszcze jestem
przyjdzie czas
zniknę
dzwon zadzwoni
modły odprawią
a aniołowie wezmą
o ile Bóg zechce
początek
koniec
i nowy
a drugiego
już nie będzie
błoga wieczność
autor
gabriel123
Dodano: 2021-05-19 00:56:16
Ten wiersz przeczytano 624 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Błoga wieczność, jeśli życie było prawe lub winy
odpokutowane. Albo - jak niektórzy wierzą - powrót do
ziemskiego życia, w innej postaci, wyższej lub
niższej, zależnie od postępków. Myślę, że skoro atomy
stale krążą w przyrodzie, to w jakiejś formie może
jednak powracamy.
Pozdrawiam serdecznie.
Wiersz ładny zmusza do zastanowienia...życie mamy
jedno i powinniśmy go godnie przeżyć...pozdrawiam
serdecznie.
a póki jestem - cieszę się życiem.
pozdrawiam :)
Życie mamy jedno, trzeba je wykorzystać jak
najlepiej...
Pozdrawiam serdecznie :)
Mamy jedno ziemskie życie, więc przeżyjmy należycie.
Udanego i miłego dnia:)