Drzazgi na policzku

Włosy zasłoniły Ci twarz
i podniebni łowcy serc
zawtórowali Tobie znakomicie
Nigdy naprawdę Cię nie znałam

Twoje oczy jakby diamentowe
biło serce z kamienia
Nie miałaś litości
i wiedziałam to o Tobie

Byłaś duszą kreatywną
i istotą negatywną
Ogarnęłaś mnie otuchą cierpienia
którą teraz tak naprawdę zaznałam
Oszpeciłaś mnie swymi pragnieniami
pełnymi złowrogich pomysłów

Lecz to moje drzazgi na policzku przypominać mi
Ciebie będą
które zrobiłaś w strachu
przed moją zemstą na Tobie..

autor

Zaczarowana_Emilia

Dodano: 2009-07-28 13:02:48

Ten wiersz przeczytano 730 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie