***

Kładę się spać na ulicy
w tej pozbawionej wdzięku stolicy.
Idę przed siebie i żebrzę
o kawałek chleba,
lecz każdy mówi, że go nie ma.

Lecz wszyscy ludzie wytykają mnie palcami
i są zajęci swoimi pragnieniami.
Więc kładę się spać na ulicy,
i ktoś woła, że nie ma
soli w solnicy.

A ja chcę tylko skosztować chleba,
i tylko tego mi potrzeba...

-przepraszam za błędy, jak by się znalazły- ..dla wszystkich samotnych...

autor

Zaczarowana_Emilia

Napisany: 2009-10-07 Dodano: 2009-10-12 23:34:25

Ten wiersz przeczytano 383 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie