O DRZEWIE

W Ciemnym lesie na świat przychodzi,
Coś bez kształtu – miłość się zowie...
W Ciemnym lesie na świat się rodzi,
O tym nikt się nie dowie...

Gdzieś na skraju polany
Gwiazdka z nieba jakby spadła;
Ślad twój mieni się w świetle księżyca
Skąpany,
w lesie nie uwidzisz żadnego światła!

Po ciemku kroczyć mi zostało,
Szukać śladów twej bytności,
Twego ciepła, szlachetności;
Serce moje z lekka mi zadrżało!

Kiedy znów ślad twój znalazłem,
Pomyślałem sobie przecie,
Że nic piękniejszego na tym świecie,
Prócz tego faktu – nie znałem...

Oto, na tym poczciwym starym drzewie,
odcisk ręki twej ujrzałem;
i to drzewo z tym odciskiem pokochałem...

ale w zazdrości szarpię się cały,
że ono, a nie ja - ten odcisk otrzymałem...
że dotykałaś właśnie je, a ja z boku czekałem!

Drzewo swe korony do mnie pochyla,
Chełpi się przed innymi drzewami,
Że właśnie przy nim blisko byłaś,
że ono właśnie króluje nad nami...

autor

tozo1

Napisany: 2001-05-07 Dodano: 2007-03-30 20:47:41

Ten wiersz przeczytano 814 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie