Melancholia

Śmierć krzywo spojrzała na mnie dziś...
Cisza przeszyta niczym specjalnym;
Życie rumieńce straciło - zwiędło
Tak szybko jak powstało...

Sens gdzieś uciekł – schował się...
próżno szukać, próżno dociekać...
próżno tłumaczyć – liczyć błędy...
przeliczać dobre i złe strony...

spojrzeć śmierci w oczy?
Przechylić kielich pełen błędów?
Umrzeć – by urodzić się na nowo?
Wyciąć czarne kartki życia?

Cóż począć gdy cisza wokół?
Gdzie ręką dotknąć gdy sam
po ziemi stąpam? Odliczam dni
wstecz mijając czarne strony...

autor

tozo1

Napisany: 2000-12-12 Dodano: 2007-03-27 17:33:28

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie