Drzewo

trochę snu

Niósł ktoś drzewo.
Przewrócone wcześniej drzewo.
Było piękne, żywe.
Mówiło do niego,
Mówiło że kochało.

Lecz wysychało
Wołało pić,
Wołało żyć!

jednak...
Wolało wolnością żyć
Niż być niesione przez miłości nić...

Kochało bowiem być przemieszczane
Ciągle odkrywając nieznane
A poruszać same nie mogło.
Swojej zmiennej przyszłości same tworzyć nie potrafiło.

Nie rozumiało tego...

Chciało być noszone i jednocześnie w swych przyzwyczajeniach zakorzenione...

Ktoś tracił siły, a drzewo schło
Drewniało...
ale...
Niósł dalej, wodą karmił
Lecz bez korzeni już żyć po swojemu nie mogło.

Chciało wolności więc ją dostało.

Wolność sztucznego szczęścia,
I prawdziwej miłości do życia
Wyrośnie na prawdziwych łzach
I sztucznych marzeniach.

trochę lasu

autor

wadza

Napisany: 2010-02-28 Dodano: 2010-04-04 00:23:13

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie