Drzwi

Nie bój się uchylić drzwi miłości.

Ktoś zapukał do drzwi
Nie otworzę mu nigdy
Zamknęłam je na wieki
Nie ujrzą światła dziennego

Pukanie nie ustaje
Odgłos rozlega się wszędzie
Jak jakaś ogromna melodia
Przytłaczająca i domagająca się usłyszenia

Nie cichnie, nie ginie
Dalej słychać melodię
Zamykam oczy
Nie chcę widzieć

Melodia jest coraz głośniejsza
Podeszłam do drzwi
Zniszczonych
Zamkniętych na wieki

Otworzyłam je
I za progiem stało szczęście
Pukało i domagało się przyjęcia
To szczęście miało osłonę miłości...

autor

Melodia księżyca

Napisany: 2005-12-27 Dodano: 2005-12-27 12:07:29

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie