W drzwi mej duszy ..zapukać?
...pożyczony ..ale
Masz rację, to się nie mogło udać...
To była iluzja, wybryk tak niemądry.
Ile można wspólnych wyznań słuchać?
Każdy pójdzie w swoją stronę, jak ptak
wolny.
Tak, wiem, że to się nie mogło udać.
Zapomnę przecież Twój szept, oczy i usta.
Wszystkim wspomnieniom w dal dam odpływać,
Będę bez uczuć, bez łez, zupełnie pusta.
Dlaczego to się nie mogło udać?!
Za mało me serce pałało ku Tobie?
Bałeś się w drzwi mej duszy zapukać?
Gdzie mam iść, przecież żyć bez Ciebie nie
mogę?!
...jakże Mój:)
Komentarze (4)
Smutno,,tesknie,,,samo zycie,,,
pozdrawiam z daleka.
Jak każdy romantyk wielbię antyk.
Masz rację. Dusz sklejanie to jakieś chyba ogłupianie.
napisałabym zamiast: "Wszystkim wspomnieniom w dal dam
odpływać", Wszystkim wspomnieniom dam w dal
odpłynąć... a reszta...ładna... jak to - o miłości,
która jest wspomnieniem - się pisze ... pozdrawiam:)