Duc de LAUZUN( IV odc.)

Poprosił abym ubrała suknię z epoki w kolorze lawendy uszytej według najnowszej mody, założyła biżuterię i perukę. Dobrze, że udało mi się przemycić moje ulubione szpilki i nie musiałam zakładać przygotowanych dla mnie pantofli. Gdy to zrobiłam poczułam się jak manekin na wystawie ale cóż, dalej grałam swoją rolę. Wieczorem przyjechało mnóstwo gości. Czułam się bardzo dziwnie i nie do końca potrafiłam wtopić się w tłum. Podano kolację.Na stołach srebrna zastawa, piękna porcelana, w pastelowych kolorach kwiaty, ciekawie ułożone. Bardzo lubię starą porcelanę, więc z podziwem na wszystko patrzyłam. Podano wyśmienite potrawy. Nie byłam zdziwiona przecież Francja od zawsze słynęła ze świetnej kuchni. Armand częstował najsmaczniejszymi kąskami, nalewał wyborne wina. Patrząc na to wszystko już czułam się syta. Najbardziej smakowała mi kaczka w sosie z pomarańczy i desery.
Pod koniec przyjęcia podarowałam Armandowi wieczne pióro z wygrawerowanymi inicjałami ( w 267 rocznicę urodzin). Nie, tak nie napisałam. Lepiej będzie jak to przemilczę gdyż i tak nic z tego nie rozumiem. Najważniejsze, że będzie teraz pisał pamiętniki piórem , które mu podarowałam.
C.D.N.

autor

Yvet

Napisany: 2014-11-02 Dodano: 2014-11-03 00:19:19

Ten wiersz przeczytano 1435 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Monolog Klimat Romantyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie