Duch z przeszłości
Znów do mnie wracasz....
choć to podobno już przeszłość.
Znów mnie nawiedzasz,
choć w moim życiu od dawna Cie nie ma.
Dopiero zdąrzyłam pogodzić się z tym,
że się skończyło,
że nigdy wiecej...
że ten rozdział dawno zamknęłam.
Dopiero zaczęłam zapominać...
ale Ty nie dasz o sobie zapomnieć,
nie pozwolisz bym wymazała Cie z
pamięci.
Jak duch powracasz do mnie,
z setkami wspomnień.
I choć sie zapierałam,
że już zmądrzałam,
że wszystko w głowie poukładałam,
że drugi raz błedu nie zrobię,
że nie zaufam ponownie Tobie...
kłamałam...
sama siebie oszukiwałam!
bo wiem że pamiętać będę zawsze,
że te wspomnienia nie będą słabsze!
i mimo że przez Ciebie tyle cierpiałam,
że szacunku do siebie wcale nie miałam,
na Twoim punkcie zupełnie zgłupiałam
rozsądek krzyczy ,,ŻEGNAJ KOLEGO!"
lecz serce szepcze ,,nie będzie
lepszego..."
Dlaczego znowu chcesz wywrócić moje życie do góry nogami? Zostaw mnie... pozwól zapomnieć,nie niszcz mojego nowego życia... wiesz,że nie umiem się przed Tobą bronić.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.