Duchowy azyl mych myśli
Cóż jest takiego magicznego
w świecie wyobraźni?
Siedzę tak zapatrzona,
złocistym piaskiem otulona.
Czekam aż ostatni promień słońca
muśnie mą twarz.
Zamazane kształty
odległe widoki
Płynące wartko po
pragnień mych murawie.
Istnieją by nacieszyć
serce moje.
Zamykam oczy.
Wsłuchuję w ciszę.
Wyobraźnia ukazuje mój świat.
Miłość i nadzieja się we mnie budzi.
W dal odchodzą wszelkie niepokoje
Niczego się już nie boję.
Duchowy azyl mych myśli
jest przystanią mojego Ja.
Ucieczką odsuwającą rzeczywistość.
Komentarze (7)
Każdy sposób jest dobry, najważniejsze by się
wyciszyć. Cieplutko pozdrawiam
dobry refleksyjny wiersz pozdrawiam ;))
Świat wyobraźni może być ogromny!!Pozdrawiam
serdecznie:)
Kiedy rzeczywistość nie zachwyca - warto ją "odsunąć".
Miłego dnia.
Wyobraźnia budzi zmysły...miłego dnia;)
Nawet przez chwilę w to nie wątpiłam.
Dzień Dobry. Każdy z nas ma tą piękną wyobraźnie..
Pozdrawiam.