Duchy czasu

Niebo tej nocy utkane jest
przepięknymi gwiazdami .
Pośród nich srebrny księżyc,
dziś jakby jaśniej świeci .
Mróz chrzęści pod butami, każdy krok odbija się echem .
Jak w starej studni.
Wiatr huczy, akompaniując tańczącym
płatkom śniegu.
Lodowaty powiew nocy, zatrzymuje oddech.
Wsłuchuję się w tchnienie wiatru,
z uczuciem jakbym się znajdował w innej
rzeczywistości, przestrzennej.
Zegarek wybił północ, a wokół mojej osoby zaczynają, spadać kolorowe płatki śniegu.
Dostrzegam w oddali, przepiękne barwy kolorów , to jest coś niezwykłego, co niezwykle trudno, jest ubrać w słowa.
Zaczęło się do mnie zbliżać, wielka świetlna iluminacja, niesamowitych barw i
kolorów .
Serce mocniej bije, na ten niezwykły widok, odczuwam nagły strach i silny dopływ adrenaliny.
Widząc zbliżające się światła , zaczynam czuć narastający chłód.
Po chwili błogi spokój i niezwykły stan, coś w rodzaju hipnozy, Czas się zatrzymał.
No i te nieprawdopodobne światło , jakby ktoś lub coś w nim było, i próbuje przeniknąć w mój umysł.
Drętwieję, dziwna energia przeszywa mnie na wskroś.
Z krzykiem obracam się w tył, oczy nic nie dostrzegają.
Serce bije jak oszalałe, energicznie rozglądam się wokół siebie, wszystko znikło na próżno....Nic.
Słychać tylko pojękujący, lodowaty wiatr. W
przydrożnych czerniach przykuca szarak, mocno wlepia we mnie oczy, wyraźnie przestraszony nie mniej niż ja.
Nie opuszcza mnie myśl, że obok nas istnieje inny świat.

autor

Jacek1972

Napisany: 2015-11-11 Dodano: 2015-11-11 16:05:50

Ten wiersz przeczytano 1408 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie