Duchy czasu

Dziękuję Ewo, nie jest łatwo. Ale staram
się.Pozdrawiam serdecznie:-)))

duchy mają to do siebie, kiedy braknie słońca, w tej
czarnej
ciemności przestraszą też zająca.
Pozdrawiam serdecznie

"Wsłuchując się w tchnienie wiatru, zbliżała się
północ"
"Obróciwszy się, oczy nic nie ujrzały"
Ty już wiesz, co chcę napisać ;-)
Północ się wsłuchuje, czy Ty ?
Oczy się obróciły, czy Ty?
I jeszcze tak: przecinki bez spacji, a do poprawy:
owładnął, chce mnie zatrzymać / jest chcę/. Parę
przecinków w złych miejscach. Ale w sumie fajnie się
czyta i tekst zaciekawia.
:-)

Aniu dziękuję, masz rację, nic a nic się nie gniewem,
chcę się poprawiać, a to możliwe tylko dzięki wam.
Troszkę nad nim siedziałem.Mam wiele pomysłów które
same przychodzą, tylko potrzeba troszkę więcej wiedzy.
Pozdrawiam serdecznie wszystkich:-)))

Bardzo ładny przekaz! Pozdrawiam!

Przy takim tekście i ja czułam ciarki
Pozdrawiam Jacku:-)

A i może np "Wiatr huczy delikatnie, akompaniując
tańczącym płatkom śniegu" ?
Mam nadzieję, że nie uraziłam, robisz postępy, więc
staram się podpowiedzieć co nieco:)

Noc zawsze poteguje doznania ...sama czytajac czulam
ciarki na plecach

Pozwoliłam sobie nanieść drobne poprawki w Twoim
tekście. Przede wszystkim czas - zaczynasz od
teraźniejszego, więc tak powinno zostać. I parę
powtórzeń Ci zlikwidowałam, może skorzystasz:)
"Niebo tej nocy utkane jest
przepięknymi gwiazdami .
Pośród nich srebrny księżyc,
dziś jakby jaśniej świeci .
Mróz chrzęści pod butami, każdy krok odbija się echem
.
Wiatr huczy delikatnie, tańcząc przy akompaniamencie
śnieżnych płatków śniegu.
Mróz szczypiąc swoim
dotykiem, zatrzymuje oddech.
Wsłuchuję się w tchnienie wiatru, nadchodzi północ, a
wokół mojej osoby panuje niesamowita cisza. Doznaję
dziwnego uczucia, to coś niezwykłego, co ciężko ubrać
w słowa. Zaczyna się do mnie zbliżać wielkimi krokami.

Serce mocniej bije, odczuwam nagły strach i silny
dopływ adrenaliny. Całe ciało zamienia się w słuch.
Słyszę szybko zbliżające się kroki, czuję narastający
chłód. Czas prawie staje w miejscu, mam
nieprawdopodobne wrażenie, jakby ktoś lub coś chwytało
za moje ramię. Drętwieję, jakaś energia przeszywa
mnie na wskroś.
Z krzykiem obracam się w tył, oczy nic nie dostrzegają
. Serce bije jak oszalałe, energicznie rozglądam się
wokół siebie, na próżno... Nic. Słychać tylko
pojękujący, lodowaty wiatr. W przydrożnych czerniach
przykuca szarak, mocno wlepia we mnie oczy, wyraźnie
przestraszony nie mniej niż ja.
Nie opuszcza mnie myśl, że obok nas istnieje inny
świat."

"owładnął"fajny tekst msz"obróciłem się" bez w tył,
ale to tylko moje zdanie:)