Dwudziestego ósmego lutego

Nadzieja przyjdzie razem z wiosną! Pozdrawiam Cię
Skoruso:)

Jaka szkoda, że nie mogę powtórnie zagłosować :)

niech twoja nadzieja będzie zrealizowana...kiedy
dotrzesz do kresu....pozdrawiam...

U nas tez wieje bardzo. Zdrowia zycze.

Trzymaj się mocno Skorusiu, dasz radę, tak jak ta
nasza Justysia z gór na medal.

Wiosna się zbliża trzeba mieć nadzieje, że długo już
nie powieje:)))

Wyobrazam sobie jak halny szaleje ze sniegiem
...milego

zawsze boję się silnych wiatrów...co roku robi wielkie
spustoszenie...czasami strach wyjść z domu

A i u nas zerwał się wiater, ale taki co wiosnę z sobą
niesie i nie szaleje jak halny, który dał mi raz
popalić.

nie wszystko rozumiem ale u mnie też już wieje
.........:) dobrze bo zawsze potem robi się ciepło
i......przyjdzie wiosna :))
zawsze lubię poczytać Twoje wiersze przypominają mi
lato i Zakopane :)
pozdrawiam

Choróbsko wredne dopadło :(? Pewnie z wiatrem
przyleciało..Zdróweńka..Niebo zaczeka :).. M.

nie ma to jak halny wieje,dziwnie się z człowiekiem
dzieje.....ale przynajmniej strąci resztę śniegu

mocny ten wiatr :-) ale dobrze, że do nieba niesie :-)

Nie bój się, wszystko niedługo minie. Pieska opatul w
kozuch i pogłaszcz serdecznie-ja tak zrobiłem ze
zmarzniętym pieskiem w stajni. Wyspał się i w nagrodę
mnie polizał.To ta odwilż, wiatr stopi śniegi.
Serdecznie ciebie pozdrawiam.

Dobry wiersz gwarowy a wiatr halny chyba nie urwie
nikomu dzisiaj głowy :)