Dwusetny wiersz

To już mój dwusetny wiersz,
A razem z nim dwieście kolejnych łez,
Bolesnych słów i wspomnień,
Opowiadań, jaki ten świat jest…

W każdym z tych dwustu wierszy,
Kryje się cząstka mnie,
Tęsknota, wzruszenie i myśl,
Pragnienie, które wymyśliłam we śnie…

Dwieście i więcej miałam nadziei,
Zapalałam kolejne iskierki wiary,
Serce przelewałam na biały papier,
Choć bywało, że słowa tak bardzo bolały…

Wśród tych dwustu razy,
Często przegrywałam w walce z losem,
Chodziłam ścieżkami samotności,
Nie chcąc podążać za Boga głosem.

Dwieście było wzlotów i upadków,
Wbijano mi w serce noże,
Dwieście wołań i błagań,
Niech ktoś mi wreszcie pomoże…

Dwieście i więcej razy,
Pytałam o sens istnienia,
I tyle też właśnie razy,
Zdeptano moje marzenia…

Pisząc, zostawiam w słowach samą siebie,
Każdy utwór dla mnie mnóstwo stanowi,
Dlatego ten dwusetny wiersz,
Dedykuję Aniołowi - Arkowi.

autor

iskierka_nadziei

Dodano: 2006-09-21 19:08:45

Ten wiersz przeczytano 1523 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie