Dziadku

Jedna łza pokazała mi dziś więcej niż cała moja wiedza ukazać mi mogła.

Każde wspomnienie te radosne i słone, które z Tobą dziadku dzielić mogłam, ta
łza mi pokazała.

Zycie moje i Twoje połączone w jedno ujrzałam i wtedy zrozumiałam, iż tak bardzo Cię kochałam,
że pożegnać Cię nie umiałam w bólu,
odejść Ci nie dałam samolubnie.

Widzę Cię ostatni raz, bo staje tam gdzie Ty stać już nie możesz - wśród, tych którzy miłować Cię nigdy nie przestali.

Choć Ciebie nie ma tu, to i tak nie odszedłeś nigdy, bo w mym sercu pozostało dla Ciebie miejsce i tam Cię odwiedzać pragnę.

Bielutki śnieg spadł i przypomniał, to co zapomnieć trudno było - pustkę i żal.
W jednej garści płatek w cierpieniu utopiony,
w drugiej, to co pamiętać kazałeś.

Miłość, śmiech i to co dobre o Tobie,
o nas,
o tym co pozostało po tobie niezmienione.

Radość i łzy to jedyna w życiu prawda, a gdy nadchodzi śmierć rodzi się nowa - Boża łaska.

2000r.

autor

Twoja

Dodano: 2007-05-15 11:06:08

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie