Dzieci niewierne

Co zro­biliście z naszą matką Ziemią
że łka tak cichut­ko jej ato­mowe ser­ce
z nik­lu i żela­za

Między wdechem a wy­dechem łzą a łzą
roz­darta jej sza­ta zielo­na
w obłoku niep­rzej­rzys­tym

W so­bot­nią noc
szu­kamy ciszy i ciem­ności
i nieba gwieździs­te­go
bo tyl­ko ono po­zos­tało nasze

Nie wychodzi­my już w morze
sieci nasze por­wa­ne
nad­miarem mar­twe­go plan­kto­nu

Opieku­jemy się Al­batro­sem
on za­gubił swój in­styn­kt
nie ma dokąd le­cieć

I sa­mot­nym Dżordżem
os­tatnim na Ga­lapa­gos
które­mu po­zos­tało um­rzeć

autor

Marcin Filinger

Napisany: 2014-02-01 Dodano: 2014-03-31 20:12:39

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie