Dziecięce chwalenie Boga
Dzisiaj dzieci z mojej szkoły brały udział w Konkursie Poezji Religijnej. Dzieci potrafią o wszystkim mówić z czystością serca... Taka refleksja mnie ogarnęła...
Chwalą Boga i świętych serduszka
dziecięce,
Słowa wielkie śpiewają wierszem w
podzięce,
Młodej duszy prostotą, serdeczną
czystością,
Głosu dzwonem swojego i Bożą miłością.
Słowa wierszy mkną niechaj w świat wielki,
choć stary,
Niosą ogień miłości nadziei i wiary,
Ludzkie dusze wypełnią, obrazy w nich
tworzą,
Piękne rzeźbią figury miłością tą Bożą.
autor
Skaut
Dodano: 2008-11-26 00:01:10
Ten wiersz przeczytano 1466 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Dzieci potrafią najlepiej i najczyściej wysławiać
Boga.Ładny wiersz.
Ciekawy wiersz pelen wiary i nadziei,,,
pisany sercem i marzeniami.
Ciekawe tylko czy te dziatki będą mieć czyste serca w
wieku dziadka.
Wiersz ładny.
Dziecięca prostota jest najcudowniejsza, szkoda , że z
biegiem lat ją zatracamy.Delikatnie napisane.
Dzięcięca modlitwa jest najszczersza, słusznie to
podkreślasz.
dziecięce chwalenie Boga zawsze będzie najczystsze -
a "im dalej w las", tym bardziej warunkowe... i
spekulacyjne - oczywiście w każdej regule są wyjątki.
taką tu sobie wydumałam refleksję w związku z Twoim
wierszem. pozdrawiam.
nikt tak szczerze nie umie jak dziecko...pozdrowienia
dzieci posiadają czystość wiary wierzą w radość i
szczerość i pięknie napisałeś bo dobrze gdy dorosłym
tego samego życzymy w wierze i w życiu Dobra forma
dopracowana Piękny wiersz Na tak!
To pięknie że młodzież chce czytać i głosić
poezję-czym skorupka...-pozdrawiam!
Tak, szkoda tylko, że my z dziecięctwa wyrosliśmy.
Piękny Twój wiersz.
Piękny wiersz-prosto a jednak inaczej przedstawiłeś
ten obraz.
Nie tyle za wiersz nagradzam,co za przedstawienie
problemu. Ufność i wiara dzieci jest piękna.
czystością serc i dusz inaczej ani rusz, piękne i
prawdziwe
Piekny wiersz.Uwazam ze nikt inny jak dzieci nie
potrafia prosciej i piekniej wyrazic uczuc i
postrzegac swiat.
Dzieci z wielką żarliwością śpiewają te pieśni, one
mają jeszcze niezachwianą wiarę. Bardzo refleksyjny
wiersz.