Dziecko Lodu i Dziecko Ognia

Dla Dziecka,które jest daleko,ale blisko!Dla Ciepła w mroźną noc...

Ja dziecko lodu biegam sobie beztrosko po polanach!
Biegam o zamarznietych uczuciach!
Prubuję je odmrażać by znaleźć to właściwe ciepło!
Takie ciepło które stopi lód z mego dziecięcego serduszka...

Widzę cię!Jesteś wprawdzie daleko..
..ale ja już biegnę!
Moja stopki kaleczą się,ale to nic!Ja dam radę,ja chcę byc koło Ciebie!
Jesteś juz,wyciągam dłoń,czuję ogień na palcach..

I znów gasnie ciepło..
I znów lód ogarnia całą mnie..
I znów się oddalasz...

I znów zostaję szukać Ciebie!

autor

Szekielka

Napisany: 2007-02-02 Dodano: 2007-02-02 15:59:59

Ten wiersz przeczytano 784 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie