Dziękuję za życie
Wybij się na szczyt swojej
niedoskonałości,
Ty człowieku,
Który z żebra Adama zostałeś stworzony.
I ulepiony z szarej gliny.
Żyj na podobieństwo swego Stwórcy,
Który tak bardzo Cię kocha.
Wskrzesił Cię do życia,
Dał Ci cząstkę Siebie.
Pozwolił Ci żyć,
Byś zaistniał,
Byś zmienił ten świat,
Byś sam tego chciał.
Gdy minie już Twój czas,
Skończą się beztroskie chwile,
Z uśmiechem na twarzy spójrz w górę,
I szeptem powiedz:
"Dziękuję za życie".
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.