Dziękuję, że … Jesteś

Biel kartki wciąż mnie chęcią brudzenia jej tuszem pociąga,
W duszy mej, myśli, lawą płynące, długopis krytycznie przegląda,
By oddać, co, w skrytości serca, najgorętszego chowam na dnie,
Podzielić się ze wszystkimi, tym ciepłem, płynącym na jawie i w śnie,

Pisząc słowa, rwącą rzeką płynące wprost z mej ukojonej duszy,
Uśmiecham się, bo może ktoś przeczyta, muzyką ich się wzruszy,
Starając się, nie chować na dnie ciemnej szuflady, stworzoną treść,
Wiedząc, że twardą krytykę po lekturze, przyjdzie mi może znieść,

Za sprawą naszego moderatora – jego postawie i ….. nadgorliwości,
Brakuje bejowym poetom, pod ich publikacją, komentarzy mnogości,
Coraz częściej otrzymywanych na podany numer prywatnego GG,
Choć każdy poeta, pod wierszem, w jednym miejscu zebrać je chce,

Dusza ma nieokiełznana, jak każdym, szargają mną burzliwe uczucia,
Czując - to radość pisania, to znów odłożenia pióra chęci lekkie kłucia,
Lecz trwam wciąż przy tworzeniu a wiersze zanurzam w bejową toń,
Dziękując pewnej osobie, gdy piszę wirtualnie czuję na ramieniu jej dłoń,

Jej ciepłe komentarze, ocena tego, co w szaleństwie uczuć stworzę,
Podnoszenie na duchu, gdy smutku i zwątpienia pochłania mnie morze,
Gdy mam już dosyć świata, który złem i goryczą codzienności w nas pluje,
Pokazuje jasną plamkę lepszego jutra … za to wszystko Tobie .... dziękuję.

autor

Małe P

Napisany: 2008-04-14 Dodano: 2008-04-15 00:03:21

Ten wiersz przeczytano 712 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie