Dzień gorący.

Choć dzień gorący, to noc chłodzi,
nadmierną falę, tej powodzi,
co nasze głowy praży żarem,
komórki niszcząc, słońca skwarem.

I jeszcze tli się, szansa mała,
co uratować by zdołała,
te nadpalone mózgu zwoje,
i je ochłodzić swym spokojem.

Ale gorączka już rozpala,
ratunku szansę , tym oddala,
czyniąc daremne już starania,
dla głów gorących ratowania.

I na nic są , te nocne chłody,
gdy rozpalone są powody,
oraz termometr pnie się w górę,
słysząc paląco głupio bzdurę.

Wodę by lać, bo jak inaczej,
ugasić pożar durnych znaczeń,
co nasze głowy trawi żarem,
niszcząc komórki słownym żarem.

autor

Grand

Napisany: 2007-08-27 Dodano: 2008-01-07 10:08:11

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie