Dzień już odchodzi
Dzień bieg swój kończy, spać się kładę,
znużony częścią życia mego.
Szczęśliwy że znów dałem radę,
przetrwać cierpliwie coś własnego.
Sen pokazuje chwilę miłą,
ciemności giną gdzieś w niesławie.
Tak by radośniej się darzyło,
i życie trwało wciąż łaskawie.
Spełniłem siebie w tym marzeniu,
rzeczywistością karmiąc duszę.
Cześć powiedziałem już cierpieniu,
i męczyć dalej też nie muszę.
Radość powraca jak szalona,
uśmiechem ścieląc drogi jasne.
Moja nadzieja jest spełniona,
i nowe mam marzenia własne.
Kładę się spać, dzień już odchodzi
znużony jestem cząstką życia.
Ale zmęczenie mi nie szkodzi,
tyle mam jeszcze do zdobycia…
autor
Grand
Dodano: 2009-02-09 09:34:08
Ten wiersz przeczytano 437 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Jeden się kończy,przychodzą następnei tylko od nas
zależy jakie będą :)
Czytałam kiedyś wiersz, w którym życie przyrównane
było do jednego dnia. Ty piszesz, że po jednym dniu
nadchodzą kolejne...
I dobrze :)
Pozytywnie świadczy o tobie, że cieszysz się z
przeżytego dnia, podoba mi się twój wiersz jak zwykle
jest debrze zrymowany i trzyma rytm , w swej treści ma
też coś do przekazania.
Jej , ile nadziei i wiary w siebie , w życie
...poczułam w sobie więcej siły po jego przeczytaniu
.A jednak tak można .Wart zastanowienia,że przecież
zawsze mamy wiele do zrobienia.
z wiersza tryska wiara w siebie i marzenia ktore sa do
spelnienia :)) brawo
pozdrawiam :))